Teoman - Ben, Zargana, Deus Ex Machina Şarkı Sözleri

 

Teoman - Ben, Zargana, Deus Ex Machina Şarkı Sözleri

gölgemi takip edip, kuyruğumu kovalıyordum

ilk fısıldadıklarından beri adımı kulağıma 

geldim işte buraya kadar, gördünüz yozlaşa yozlaşa 

ne “davanın reddine”,

ne de “mahal telaşa”ydı

kendimden şüphemle 

haz sıtmasından titriyordum her an

bob dylan’ın izinden yürüyüp

çoklu kişilikler, kral ve soytarı

bitmek bilmez majör depresyonlar üstüne

mancınıklarıyla atılıyordum zıtlıklarımın

herseyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca,

oksijen yoktu bana yıldızların altında

ben, zargana, deus ex machina

karar verdim çocukken ve uyguladım hep

ellerimi kirletmedim ben başkaları için

aç sınıfın lanetinden bana neydi?

ben doyacaktım.

nedensiz bir utanç bürümüştü benliğimi

takıntılıydım her zaman çürümüşlüğümün fikrine

hep korkaktım, hep cesurdum, beyinsiz bir zekiydim hep

hem her şeydim, hem hiçbir şeydim, ben her zaman

patolojilerden bir hayat ihtimali yaratacaktım

iskeletimde her bir kemiği, vücudumda her bir damarı

milimi milimine hesaplayıp, yaratacaktım kendimi

ve yarattım, bir frankenstein, her bir yeri farklı

her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca,

oksijen yoktu bana yıldızların altında

ben, zargana, deus ex machina

aynı cümlede geçmeyecektim hiç kimseyle

aynı fotoğrafta olmayacaktım, aynı karede

ben başkası olacaktım, onlardan değil

yürüyüp gidecektim, herkesin yanından tek başıma

mezarım yürüyordu bana doğru hep sanki

ve cesettim daha şimdiden

avlıyordum, topluyordum ve yorgun argın evime 

avdan dönüyordum kadınlarla

bir budalalar gemisinde bir sürü ağzım vardı

bir sürü gereksiz organım, hepsini doyurmam lazımdı

derimin içi hıncahınç doluydu o zamanlar

ne arasan vardı orda, bir sürü insan leşi

her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca,

oksijen yoktu bana yıldızların altında

ben, zargana, deus ex machina

rezilliğin orta yerindeydim, şikayetim yoktu

bir ateş topuydum rahminden annemin

bir sürü karar verdim, nerdeyse hepsi saçma

kimisi zırdeli, kimisi almost not crazy

kasık damarlarımın uzantılarıyla

o damarlardaki kandan, spermimden, dna’mdan

irininimi veriyordum kadınlara, avuçlayıp uzuvlarını

azrail yoklarken şu an, rengi soldu dünyanın çoktan

kırmızı reçetelerden medet uman düşük yaşam libidom 

insan tiksintime karşı benliğimi bölen, uyuşturan

zaten hep bilirdim hayatta geç kalırdı her şeye insan

saniyeleri sayıyorum şimdi

her şeyle kavga ettim, herkesle hayatım boyunca,

hiç oksijen yoktu bana yıldızların altında

ben, zargana, deus ex machina